در باتلاق ها، آبگیرها و قسمت هایی از رودخانه‌ها که گل و لای انباشته میشود، گیاهان علفی رشد میکنند و در زمستان یخ میزنند و لاشه‌شان همانجا دفن میشود. در طی سالیان دراز این لاشه‌ها همراه با بقایای چوب درختان و مردار حیوانات و حشرات روی هم انباشته شده و پوسیده میشود. در چنین مناطقی به دلیل رطوبت بسیار بالا عمل تجزیه بسیار کند انجام میشود و محیط شرایط اسیدی دارد. این لایه‌ها سالها و دهه‌ها و شاید قرنها روی هم انباشه شده و ممکن است تا چندین متر ضخامت داشته‌باشند.
پیت ماس
در قسمتهایی از قاره سبز، مانند کشور استونی، این پیت از نوعی خزه خاص به نام اسفاگنوم Sphagnum به دست می‌آید. در پیت حاصل از خزه اسفاگنوم نوعی ضدقارچ طبیعی وجود دارد که میتواند از بیماری مرگ گیاهچه جلوگیری بکند.
از آنجا که این لایه کلا از لاشه گیاهی و جانوری تشکیل میشود برای همین سرشار از عناصری است که در بافت گیاهان به کار میرود مانند فسفر پتاسیم و نیتروژن. لذا به عنوان یک مکمل کود گیاهی (در واقع از نظر ترکیبات قابل مقایسه با کود حیوانی) به کار برده میشود. و به دلیل تجزیه‌های طولانی مدت آلودگی‌های محیطی بسیار کمتری دارد و با اعمال مختلفی میتوان آن را ضدعفونی کرد.
پیت‌ماس‌ها در رنگ ها و جنس‌ها و بافت های مختلفی رده‌بندی می شوند. اغلب پیت‌ماس‌ها دارای وزن کمی هستند و تا 20 برابر وزن خود آب جذب می کنند ولی سرعت از دست دادن آب نیز در آنها زیاد است. ولی ظرفیت نگهداشت آب و مواد غذایی قابل قبولی دارند.
در اصطلاح دو نوع پیت معروف هستند. پیت سفید (که واقع رنگ آن قهوه‌ای روشن است) و پیت سیاه. باغبانها در نوع و روش مصرف آنها معتقدند که هرکدام ممکن است برای یکسری از گیاهان مناسب و برای دیگری مناسب نباشند.
pH در پیت‌ماس‌ها متفاوت ولی در محدود خنثی و کمی پایین‌تر از خنثی به سمت اسیدی است.
مزایای پیت ماس:
پیت ماس خاصیت اسیدی کمی دارد و از مواد معدنی مانند منیزیم برخوردار است. یکی از نکات قابل‌توجه در مورد این محصول قدرت جذب و نگهداری بالای آب در آن است. پیت ماس قادر است حدود بیست برابر وزن خود آب جذب کند. این خاصیت نیاز دائمی گیاه به آب را رفع کرده و خاک را مرطوب نگه می‌دارد. یکی دیگر از مزیت‌های استفاده از پیت ماس، جلوگیری از سفت شدن خاک است. این ویژگی باعث هوادهی مناسب‌تر به ریشه‌ی گیاه میشود.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.