نرگس شیراز یا نرگس معطر ایرانی با نام علمی Narcissus tazetta از خانواده آماریلیداسهAmaryllidaceae از انواع بسیار معطر نرگس ها هستند. خوشبختانه امسال نیز افتخار داریم پیازهای بسیار با کیفیت و درشت این نوع نرگس را تقدیم هموطنان گرامی کنیم.
نرگس شیراز به دلیل اینکه در استان فارس از دیرباز وجود داشتهاست به نام نرگس شیراز در ایران معروف شدهاست و امروزه در خیلی از مناطق استان خوزستان جهت تولید شاخه بریده نرگس برای شب عید، کاشته می شود. نرگس شیراز نسبت به دیگر نرگس ها نیاز سرمایی کمی داشته و به همین دلیل در مناطق گرمسیر بیشتر کاشته شدهاست. صدالبته این نرگس کاملا به سرما مقاوم بوده و سال هاست در مناطق کوهستانی مانند اردبیل نیز می کاریم.
به همین دلیل زمان گلدهی این گیاه نیز خیلی متفاوت است. برای مثال در دزفول یا بهبهان از اواخر آذر ماه تا دیماه و بهمنماه و شاید زودتر، در طبیعت گل می دهد. در گیلان و شهر رشت در اسفندماه و در اردبیل معمولا اواخر فروردین به گل مینشینند.
گیاه نرگس به سرما مقاوم است و خاک مناسب آن خاک لومی سرشار از مواد آلی است. (یعنی خاک باغچه + شن و ماسه + مواد آلی پوسیده مانند کود دامی یا مواد نوین مانند ورمی کومپوست و پیت ماس). برخی گونهها مانند نرگس شیراز خاک قلیایی را میپسندند، لذا اضافه کردن خاک رس (خاک کشاورزی) به ترکیب خاک گلدان مفید است. پیازها در محل آفتابگیر باید کشت شوند، پیازها به سرما مقاومند و هر سه تا چهار سال جهت جدا کردن پیازچهها می توان آنها را از زمین درآورد و پاییز مجددا کشت کرد. خاکی که در آن نرگس کاشته میشود باید مرطوب باشد ولی رطوبت زیاد و غرق آب بودن باغچه موجب پوسیدگی پیازها می شود. آبیاری بیش از اندازه نیز موجب تولید برگ های زیاد و عدم گلدهی می شود. (سایه درختان نیز چنین اثری دارد). برای به گل رفتن بهتر، گیاه را کمی خشکی می دهند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.